Derde werkweek

Hoi lezers! 
Ik kreeg te horen dat het te lang duurde voordat ik er weer een verhaal op zet, dus bij deze zal ik er 2 tegelijk op zetten! De ene van mijn werkweek en de andere van mijn hachelijke avontuur naar de Ralleighvallen.

Dinsdag 23 oktober
De dag begon weer zoals alle anderen met de vitale functies ronde, geen bijzonderheden hier. Tegen half 1 waren er ineens 3 vrouwen tegelijk aan het bevallen, er waren dus handen tekort. Ik heb toen bij een bevalling het kind opgevangen en verzorgd. Dit begint al aardig routinewerk te worden. Het blijft leuk natuurlijk, zo'n klein baby'tje wassen en aankleden, maar het hele speciale is er nu wel een beetje af. Ook het klaarmaken en toedienen van de prikjes (vit. K en hepatitis B) doe ik nu zelfstandig. 
Verder vandaag: de venapunctie. Op onze aller eerste dag hebben wij tijdens een gesprek met het hoofd van de hoofdzuster te horen gekregen dat wij geen infusen mochten prikken en ook geen venapunctie (bloed afnemen) mochten doen. Het maakte niet uit dat we hier in NL wel voor bevoegd zijn, ze wilde het gewoon niet hebben. Dit heb ik de zuster dan ook duidelijk gemaakt toen zij mij vroeg of ik even een venapunctie wilde doen bij een mevrouw. Haar antwoord was: 'ooh maar in NL mag je het dus wel? Kom maar, dan kijk ik even met je mee of je het goed doet, kun je het daarna zelf!' 
Dat laat ik me natuurlijk geen 2x zeggen, en ik heb de venapunctie uitgevoerd. Na 1x prikken zat ik al goed, en ik kreeg er een 10 voor van de zuster. Ze hebben er hier niet het juiste materiaal voor, dus ik moest het met een gewone spuitnaald doen, en dan opzuien. Toen ik de kamer uit kwam en de zuster vroeg waar ik m'n naald had gelaten, wilde ze mijn 10 bijna veranderen in een 1 toen ik zei dat ik hem had weg gegooid. Zij dacht namelijk dat ik hem in de gewone prullenbak had gedaan, niet wetende dat er op die kamer ook een naaldencontainer stond. Gelukkig mijn 10 dus kunnen behouden.

Woensdag 24 oktober
Vandaag getuige geweest van een keizersnede. Hoe gaat dat daar in zijn werk? Hoor ik jullie al denken. Nou dat gaat dus alsvolgt: 
Op de verloskamer wordt vast een baby bedje met benodigdheden (steriele handschoenen, neus/keelholte uitzuiger, navelklem enz.) klaargezet. Ook de baby kleertjes worden vast, voorzien van naam, klaargelegd bij de verzorgingstafel. 
Als de OK er klaar voor is, gaat het babybedje met benodigdheden mee naar boven. De zuster en ik moesten een 'steriel' operatie pak aan. Ik zet dit tussen aanhalingstekens omdat de mensen met deze steriele kleding gewoon het hele ziekenhuis door banjeren. 
Dan, als de arts er klaar voor is, mogen we de OK op komen. Deze is overigens gewoon met een deur verwijderd van de rest van het ziekenhuis, niks geen steriele gang oid. 
De aanstaande moeder ligt dan al kant en klaar op de tafel, en de arts maakte net de eerste incisie toen wij binnen kwamen. We doen steriele handschoenen aan, pakken een steriele opvangdoek en wachten tot het kind eruit is. De operatie zelf vond ik niet eens heel fascinerend om te zien. Je ziet vooral veel buikvet en vel, meer eigenlijk niet. Er komt vrijwel geen bloed bij kijken. Zodra het vruchtwater weg gezogen is, haalt de arts het kind eruit. In dit geval kwamen de beentjes als eerste ter wereld, daarna de romp en armen. Omdat de incisie niet groot genoeg was gemaakt, kon het hoofd er niet uit. Na flink wat sjorren en proberen, kwam dan toch het hoofd er ook uit. De navelstreng wordt met een Kocher afgeklemd en we kregen de baby overhandigd. Deze nemen we dan mee naar de gang, waar we hem afdrogen en afnavelen. Zodra we de placenta in een zakje aangereikt krijgen vanuit de OK, leggen we de naakte baby in het bedje, om hem vervolgens door het ziekenhuis, lift en de buitenlucht naar de verloskamer te rijden. Op de VK wordt hij dan verder verzorgd, gemeten en aangekleed en krijgt hij zijn prikjes. De moeder wordt op dat moment gehecht en naar de kraamafdeling gebracht, terwijl de baby bij ons blijft. 
Ik vond het maar een gekke gewaarwording, dit hele traject. Wat ik nog het ergste vind is dat de mensen hier ervan overtuigd zijn dat ze echt steriel werken. Ook op de OK zelf is alles 'schoon en steriel' terwijl de schimmel op het plafond staat (recht boven patiënt) en de verf van de muren af bladdert. 
Al met al toch zeker wel een ervaring die ik niet had willen missen, want ondanks alle verbeterpuntjes die ik gezien heb, verstaan ze hun beroep wel hier. 

Donderdag 25 oktober
Ook vandaag begon als elke andere dag met de overdracht (aapjes kijken) en de vitale functies ronde. Rond etenstijd (1 uur) werd het ineens heel druk, dus je snapt al dat er geen tijd was voor dat boterhammetje waar ik zo naar verlangde :(. Er waren 3 bevallingen tegelijk bezig op dezelfde kamer. Een drukte van jewelste natuurlijk, waarbij iedereen elkaar in de weg liep. Ik heb 1 van de drie kinderen opgevangen. Dit was nog best lastig, want het is vrij krap om 3 baby's tegelijk te verzorgen met 3 verschillende mensen op 1 kleine verzorgingstafel! Proppen geblazen dus. Zou je denken dat ik na de verzorging eindelijk kon genieten van mijn heerlijke broodje kaas, nee dus! Een van de vrouwen was zo ver ingescheurd dat zelfs dokter Elliott erbij geroepen moest worden om het te hechten. De zuster riep me en zei: 'ga naar de OK om een wondspreider te halen, en loop alsof je in Nederland bent!'. Dus ik dat gaan halen natuurlijk. kom ik terug gerend, blijkt dat ze me gewoon een speculum (eendenbek) hebben meegegeven. Hier kon hij natuurlijk niks mee.. Gelukkig hoefde ik niet nog een keer terug, hij ging het zonder proberen te hechten. Eindelijk kon ik gaan genieten van mijn welverdiende broodje! 
Om 14 uur gingen we, een uur eerder dan normaal, terug naar huis omdat we op trip gingen naar de Ralleighvallen, maar hierover meer in het volgende verslag! :-)