De 4e werkweek

Maandag 29 oktober
Vandaag waren er de hele dag maar 4 bedden gevuld. Een erg saaie dag dus, waarbij we vooral voorraden hebben bijgevuld zoals toevers en gaasjes vouwen. Rond het middaguur heb ik wel weer een nieuwe ervaring opgedaan. Een patiënt  was naar huis gegaan, dus ik moest het bed afhalen. Toen ik met het wasgoed bij de spoelkamer aankwam, stond (of eigenlijk lag) daar de schrik van mijn leven te wachten..
In de wasbak lag een kindje, dood, met de placenta er nog aan! Er was verder niemand bij en ik wist niet zo goed wat ik moest doen, dus ik heb mijn wasgoed opgeruimd en de kom afgewassen in de wasbak ernaast. Even later kwam de broeder (vind ik nog steeds gek woord), en heb ik hem gevraagd waarom het daar lag. Ze waren nog met de moeder bezig en ze konden toch niks meer voor dat kind doen dus was het even uit de weg gelegd, was het antwoord. Vind het toch een vreemde plek om een baby'tje neer te leggen, leg het dan op zijn minst in een doek.. 
De placenta was onderweg naar het ziekenhuis losgeraakt van de wand, en het kind was letterlijk leeg gebloed in de buik, vandaar ook dat het onder de blauwe plekken zat. Het kindje van 29 weken is met placenta en al in 1x geboren op de verloskamer. Ook als het was gebeurd terwijl ze al hier was, hadden ze het niet meer kunnen redden werd mij verteld.
Ze waren klaar met de moeder en broeder kwam nu het kindje verzorgen. Alles wat je met een levend kindje doet, doe je ook met eentje die overleden is. (Behalve natuurlijk de vaccinaties) het wordt gewassen, gewogen en gemeten. Daarna gebeurd hetzelfde met de placenta.
Als het kindje helemaal schoon is, wordt het in een doorzichtige plastic doos gelegd, en staat het in het washok tot het mortuarium het op komt halen. Het washok zit precies in het midden van de afdeling, dus erg hygienisch is het niet. 
'S middags werd het ietsje drukker op de afdeling, maar er was nog steeds vrijwel niets te doen.
'S avonds hebben we heerlijk gegeten bij de Mac donalds! Eindelijk weer eens wat westers voedsel :-). 

Dinsdag 30 oktober
Ik was weer ingedeeld op de poli vandaag, dus weer de hele dag RR en gewicht meten. Erg saai. Het hoogtepunt van de dag was ook al vrij vroeg, om 10 uur al! Toen was er een mevrouw op de poli met al 8(!) centimeter ontsluiting, dus ik moest haar snel in een rolstoel bonjouren en naar de verloskamer sjeesen. 
'S avonds had ik weer lekker het hele huis voor mezelf, want de vader en zoon waren die middag vertrokken. Dus heb lekker een soort van kip kerrie voor mezelf gemaakt. Uiteraard weer veel te veel, dus hoef morgen alleen maar op te warmen. 

'S middags ben ik naar Julieta gegaan om daar samen met Daan wat te relaxen en het weekend door te spreken. Het blijkt dus dat het ook voor Daan een erg naar weekend was. Hij zou zondag middag terugkomen, maar toen hij maandag niet op het werk verscheen, begonnen wij ons toch wel zorgen te maken. Het bleek dus dat het water veeeeel te laag stond en dat ze überhaupt niet hadden moeten gaan. De bootreis van 3 uur duurde dan ook 8 uur. In de brandende zon. De boot liep telkens vast op rotsen of zandbanken, waarop iedereen eruit moest om de boot op te tillen. De gids hielp hier niks bij, de groep moest het maar zelf oplossen. Toen ze eindelijk aan waren gekomen hadden ze geen ontbijt, dat stond nog bij ons. De reisleider heeft ze dan ook zonder eten en met maar 1 liter water de voltzberg op gestuurd! (Een wandeling van 7 uur..) dit viel natuurlijk erg slecht bij de groep, dus de stemming werd er alleen nog maar slechter op. Het is een wonder, maar ze hadden allemaal min of meer de wandeling overleefd, terwijl de reisleider beneden bleef om lekker te badderen. Hij heeft de hele reis geen vinger uitgestoken en het ze zelf uit laten zoeken.
Vervolgens zou hij een 2e boot regelen voor de terugweg, niet gedaan dus. Na ongeveer 5 km ging de motor stuk en moesten ze terug peddelen naar de watervallen (wat alleen een stroomversnelling was). Ze konden die dag dus niet meer vertrekken. Via via kregen ze te horen dat er de volgende dag een vliegtuig zou komen om mensen af te zetten. Na veel geregel en gebel (weer zonder hulp van reisleider) hebben ze kunnen regelen dat ze mee terug konden. 'S nachts heeft de bootsman de motor kunnen repareren, dus het deel dat niet met het vliegtuig mee wilde, kon de volgende dag alsnog de reis van 8 uur door de snikhete zon terug maken. Uiteindelijk is iedereen dus weer veilig thuis gekomen. 
Als klap op de vuurpijl is er bij 8 meiden van de groep ingebroken toen ze weg waren, het enige meisje nog thuis is met de dood bedreigd door de inbrekers. Maar ze heeft er verder gelukkig niks aan over gehouden.

Woensdag 31 oktober
Geen leuke dag vandaag. Julieta was op de poli, dus moest dubbel zo hard werken. De dingen die normaal aan haar worden gevraagd, moest ik nu ook doen. Opzich niet erg, heb je nog wat te doen. Maar het gaat gaat om de manier waarop ze het vragen, of eigenlijk meer eisen. Geloof dat ze vandaag allemaal nogal shagrijnig waren. 
Vandaag dus: 2 baby's opgevangen, 3 bevallingen geassisteerd, 1 vaginaal bad gegeven zoals dat heet, een baby gevoed en bij een keizersnede het kindje opgevangen en meteen doorgerend met de naakte, vieze baby naar de couveuse afdeling. Even voor jullie beeld: dan moet ik dus zeker 400 meter door de buitenlucht rennen naar een ander gebouw.
Dan loop je moe en shagrijnig naar het fietsenhok, kom je daar... Is je achterband zo plat als het maar kan! :-( dat wordt dis lopen met de fiets aan de hand. 
Onderweg nog even bij een supermarkt gestopt waar ik nog niet eerder geweest was. Daar hadden ze eindelijk wat groenten en fruit! Onthouden dus! Helaas kon ik lopend met de fiets niet zo heel veel meenemen, dus werd het alleen een nieuwe zonnebril, pepernoten en tomaten. Hopelijk gaat de hoofdpijn en duizeligheid nu weer over nu ik een nieuwe zonnebril heb. De oude is namelijk al een week door de midden, met dank aan de gids! 
Was ik EIN-DE-LIJK thuis om half 5, moest ik meteen met uniform en al door naar boven. Ik was gewoon glad vergeten dat ik Eline nog huur verschuldigd was :$! Dus die schuld heb ik meteen maar afgelost. Het moest zo snel omdat zij om half 5 weg moest, had dus geen minuut langer moeten duren. 
Ik daarna dus die fiets op zijn kop gezet en de band eruit. Kon niets vinden, dus maar weer erin gedaan en proberen op te pompen. Helaas, nog steeds zo plat als een pannenkoek! Dikke stress natuurlijk over die fiets en over hoe ik de volgende dag op mijn werk moest komen. Gelukkig bood Julieta uitkomt bij dit laatste punt. Zij wilde me wel oppikken bij de Mc Donalds en thuis afzetten. Vrijdag maar een fietsenmaker vinden...

'S avonds ging ik weer zelf koken, maar natuurlijk was dit ook gedoemd te mislukken op deze dag. Ik kreeg de rijstkoker niet aan de praat, dus dan maar gewoon in een pannetje koken. Sausje opwarmen en klaar zou je denken. Nou niet dus! Beiden waren natuurlijk aangebrand... Gelukkig was het bovenste gedeelte nog prima te eten.
Tijdens het eten kwam mijn nieuwe huisgenoot en twee van zijn vrienden ook nog eens binnen! Zit ik dan in me pyama, ongekamd haar en een gezicht op onweer!
Als klap op de vuurpijl was de douche ook nog eens ijskoud. Vandaag dus maar extra vroeg m'n bed in voordat er nog meer fout kan gaan.

Donderdag 1 november
Over precies 1 week ben ik jarig! :D zo, dat moest ik even kwijt. Over op de orde van de dag.
Vandaag gelukkig weer een leuke dag gehad! 2 baby's opgevangen na de bevalling, en de hele dag bezig geweest met assisteren bij van alles en nog wat. 
Helaas zijn er ook minder leuke dingen gebeurd vandaag. Vanmorgen was er weer een dood kindje geboren, dit keer volledig voldragen. Ook was er later op de dag een kindje dat niet ademde. Dit was de eerste keer dat ik iemand in volle vaart over de afdeling heb zien rennen! De baby moest natuurlijk gelijk aan de zuurstof! Na ongeveer 10 minuten begon het dan toch een klein beetje zelf te ademen en werd het naar de kinder IC gebracht nadat de moeder het gezien had natuurlijk.

'S middags maar even kijken of ik mijn wasje al op kon hangen. Had Eline het al voor me gedaan EN opgevouwen! Echt een top vrouw! Inmiddels is het nu half 8 en heb ik flinke honger.. Maar ik moet nog een uur wachten want we gaan met zijn allen uit eten! 

Morgen vroeg even snel naar de vreemdelingen dienst en dan lekker de hele dag shoppen! :D tussendoor nog even snel met Eline naar de fietsenmaker om de band te laten plakken.
Zaterdag lekker op zijn Surinaams naar de film en zondag hele dag op mijn luie gat zitten.