De eerste werkdag: Een dag vol up's en down's

Wauw de eerste werkdag... en wat voor een! 'S morgens gaat de wekker al om 5.45 uur (ik weet het, voor sommige van jullie is dit dagelijkse kost, maar het voelt hier nog een beetje als vakantie.. Dus het is VROEG!). Dan snel een broodje jam naar binnen proberen te krijgen, het wil niet maar moet toch maar, want de lunchpauze is pas weer om 12 uur. Dit was trouwens ook meteen het laatste broodje jam, want de (helemaal nieuwe) pot is vanmorgen aan scherven gevallen. Maarja, scherven brengen geluk zegt men, dus misschien was het voor vandaag wel positief.
Om half 7 ging de reis richting de achterbuurvrouw, die ook verpleegkundige is in het ziekenhuis, en waarmee ik deze week mee mag rijden. In alle vroegte Oma Margo nog wakker moeten maken omdat ik de voordeur niet van het slot kreeg... :(. Gelukkig bleek later dat ze dit niet erg vond en me sowieso nog succes wilde wensen, maar weer in slaap was gevallen. 
Om 7 uur stond ik dus ruim op tijd voor het gebouw waar we ons aan moesten melden op Daan en Julieta te wachten. Stipt op tijd klopten we om 7.15 uur aan op de deur van de Human Resourse Manager van het AZP. Zij had redelijk snel tijd voor ons en handelde het administratieve gedeelte met ons af (pasfoto en MRSA test). Ook hield ze nog even een praatje over de algemene gedragscode (geen tatoo's, piercings en gestreken witte uniformen) . De algemeen verpleegkundig directrice was nog in vergadering, dus werden we naar een klein kamertje (met airco :D) gebonjourd. Na ongeveer 45 min konden we bij haar terecht en zij vertelde wat meer over onze opties wat betreft de indeling van onze stage. We hoeven bijvoorbeeld alleen maar ochtenddiensten van 7-15 uur te draaien, als we willen mogen late en nacht diensten natuurlijk ook. Hier gaan we echter nu nog niet voor, dat kan altijd nog wel. 

Na dit gesprek konden we gaan zoeken naar de verloskunde afdeling, om ons daar te melden bij het afdelingshoofd. Ook hier hebben wij op volledig Surinaamse wijze weer bijna een uur op een bankje op de gang zitten wachten :p. 

Het afdelingshoofd heeft ons als volgt ingedeeld:
Julieta en marloes --> 5 weken verloskamers
Daan -->  5 weken kraamafdeling 
Na deze weken draaien we de afdelingen om, zodat we een wat breder beeld krijgen van de verloskundige zorg. Hierdoor hebben we wat minder tijd voor ons project, maar dat zal wel goed komen. 

Toen we uiteindelijk op de afdeling aankwamen, kregen we een rondleiding. Er liggen 3 barende vrouwen op een kamer, tijdens de bevalling gescheiden door een gordijn. Ook is er 1 kamer speciaal voor vrouwen met bijvoorbeeld een hoge bloeddruk en met een drijgende vroeggeboorte. Maar door ruimte gebrek liggen er in deze kamer ook vaak vrouwen te bevallen. Het gebouw waar de afdeling tijdelijk zit (wegens verbouwingen), is al 43 jaar afgekeurd als ziekenhuis. Ze delen dit gebouwtje met de kinderafdeling. Dan kun je je er vast wel een beetje een voorstelling van maken hoe het eruit ziet. Minimaal 1x per uur valt de stroom wel uit, en er zijn maar een paar kamers met airco. 
Tijdens de rondleiding kwamen we een vrouw tegen die op het punt stond te bevallen, wauw je hoorde haar aan het einde van de gang nog! 10 minuten later hoorden we de baby huilen, zo snel gaan de bevallingen hier! 
Ook op de afdeling bestond de dag vooral uit geduldig wachten tot we weer geroepen werden om ergens te komen kijken. Op een gegeven moment mochten we de gebruikte, bebloede materialen "schoonmaken" en steriel inpakken. Nou snap je al wel dat wij hier onze bedenkingen over hadden. We kregen 1 gaasje met wat alcohol erop, en hier moesten we dan een stuk of 10 scharen, kochers en eendenbekken mee schoonmaken voordat we een nieuw gaasje kregen. Als ze schoon waren moesten ze per 3 ingesield worden met 3 compressen erbij. Dan hadden ze weer nieuwe steriele setjes voor de volgende bevalling. Al deze materialen waren al flink oud en de meesten waren ook nog eens helemaal roestig, blij dat ik hier niet hoef te bevallen! 

Na weer heel wat gewacht te hebben kregen we te horen dat we mochten kijken bij hoe de baby opgevangen wordt na de bevalling. De navelstreng werd net doorgeknipt toen wij om het gordijn glipten. De VPK krijgt de baby dan gelijk en neemt het meteen mee naar een andere kamer, waar het af wordt gedroogd en wordt aangekleed. Ook krijgt het zo snel mogelijk 2 prikken (vit. K en hepatitis B vaccin). 
Terwijl de baby weg is, wordt bij de moeder de placenta geboren en wordt ze weer lekker schoon gewassen. Terwijl dit gebeurd, ligt de baby alleen ergens in een andere kamer op een tafel. Pas als de moeder weer schoon en aanspreekbaar is, wordt de baby weer opgehaald. In het geval wat ik vandaag mee heb gemaakt, duurde dit zeker 45 min tot moeder en kind weer herenigd werden. 

Om 14 uur moesten alle vitale functies van de op dat moment aanwezige patiënten gemeten en geregistreerd worden. Omdat we 's morgens al hadden aangegeven dat we dit in NL al meerdere malen hadden gedaan, mochten we dit meteen zelf doen. Zonder dat ook maar iemand controleerde of we het wel goed deden. Ze hebben dus duidelijk veel vertrouwen in buitenlandse stagiaires. 

Rond 15 uur was de dienst klaar, en konden we de uitgang weer zoeken. Ik had met de achterbuurvrouw bij de kantine afgesproken, waar zij tot mijn verbazing nog redelijk op de afgesproken tijd aan kwam ook. Op de weg naar huis reden we langs twee verkeersongevallen. Deze komen hier erg vaak voor door de manier van rijden, en ik heb er tot nu toe ook zeker wel elke dag eentje gezien. Gelukkig zijn er wel redelijk moderne ambulances. 
Eenmaal thuis aangekomen, zat oma Margo al te wachten  om mijn verhalen van de eerste dag te kunnen horen. 

Al met al was het wederom een dag vol indrukken en nieuwe dingen/mensen. Het is hier nu pas 9 uur, maar ik ben bekaf! 
Welterusten, en tot schrijvens!!