Home sweet home - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Marloes Daan - WaarBenJij.nu Home sweet home - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Marloes Daan - WaarBenJij.nu

Home sweet home

Door: Marloes

Blijf op de hoogte en volg Marloes

16 December 2012 | Suriname, Paramaribo

Inmiddels is iedereen op de hoogte van mijn terugkomt, dus kan ik ook dit allerlaatste verslag over mijn Suriname experience met jullie delen!

Maandag 10 december 
Vandaag was voor het eerst een uitslaap dagje op de maandag! Tenminste, als je je wekker uit zet. Wat ik dus was vergeten.. Meteen maar uitgezet en verder proberen te slapen. Toen ik weer wakker werd heb ik heerlijk lang gedouched en daarna lekker gezwommen en liggen zonnen bij het zorghotel. 
'S middags wilde Julieta nog even de stad in om een universele laptop oplader te kopen, helaas waren ze of uitverkocht of men verkocht het helemaal niet. Halverwege onze zoektocht begon ik mij niet goed te voelen. Snel naar huis dus en even rustig aan doen. Helaas werd het alleen maar erger, dus ben ik maar onder de douche gaan zitten. Julieta had heel lief een kopje thee gemaakt, wat mijn maag wel een beetje kalmeerde. Helaas gold dit niet voor mijn darmen. Toen ik in bed lag is Julieta naar huis gegaan en heb ik geprobeerd wat te slapen. Helaas ging mijn wekker weer om 18 uur en was het weer tijd voor de medicijnen cocktail. Dan dus toch maar m'n bed weer uit en proberen wat witte rijst te eten. 
Dit plannetje was helaas mislukt, dus dan maar weer het bed in duiken. 
Ook slapen lukte niet meer, omdat er gewoonweg geen manier was hoe ik een beetje normaal kon liggen.

Dinsdag 11 december 
De halve dag heb ik in bed door gebracht. Tegen de ochtend kon ik eindelijk in slaap vallen, en daar heb ik dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. Daarna ging het weer beter, en heb ik lekker rustig aan ontbeten, gedouched en lekker wat filmpjes gekeken. 
Tegen de middag ben ik naar het zorghotel gegaan om het laatste huiswerk af te maken. Ik had zelf eten meegenomen, en na het nuttigen daarvan hebben we een rondje Chinese winkels gedaan. Wel met de nodige sanitaire stops :-). 
Vannacht ben ik in het hotel blijven slapen, zodat we de volgende dag weer vroeg op stap konden. Gelukkig heb ik deze nacht beter geslapen :D. 

Woensdag 12 december
Het is 12-12-12! Wat doen jullie op deze bijzondere dag? 
Ik ben naar het Rocky waterpark geweest. Dit ligt een stukje buiten Paramaribo, langs de highway.  Het was een leuk park met 2 grote glijbanen en voor de rest vooral kinder speel toestellen in het water. Waar ik mij natuurlijk helemaal op heb uitgeleefd, want we waren de enigen op het hele park. Gelukkig waren de toiletten schoon en voorzien van papier, want helaas moest ik nog steeds regelmatig een bezoekje brengen. Toen we een van de opzichters vroegen om een foto van ons te maken, begon hij meteen aan een hele fotoshoot! "Oh! Ga ook nog even daar staan, da's een leuke!". 
Helaas begon het tijdens de lunch steeds een beetje te miezeren, en kwam er een erg donkere lucht aan. Tijd dus voor een laatste duik, en daarna maar spullen pakken en vertrekken. Dit was dan ook precies op tijd, want toen ik eenmaal thuis onder de douche stond, werd het pikkedonker en barstte er een bui los waar je u tegen zegt.
Daarna ben ik maar vast begonnen met het een en ander verzamelen en vast weer in mijn koffer zien te krijgen, want zaterdag komt nu toch wel erg snel dichterbij. 

Donderdag 13 december
De wekker ging alweer vroeg vanmorgen. We hadden namelijk om 9 uur een afspraak bij de beauty salon. Ik had op mijn verjaardag nagel stickers gekregen, en als je een cadeau krijgt, moet je het gebruiken ook. Anders is het onbeleefd. Dus daar zat ik, voor het eerst (en wrsch ook het laatst) in mijn leven kreeg ik nep nagels opgeplakt. Ik heb er, jawel, drie uur voor gezeten voordat het af was. Ik moest zelfs onder de blauwe UV lamp, zodat het allemaal beter bleef zitten. Opzich is het resultaat best leuk geworden, en de kleuren passen bij mijn kerst jurk. Op het moment dat ik dit schrijf is het zaterdag en zit ik in het vliegtuig, maar ik kan er nog steeds niet aan wennen..
Om 12 uur was ik dus eindelijk klaar, en zijn we nog even de stad in geweest voor de aller laatste dingetjes. Mijn middag stond vooral in het teken van hangmatteren en chips eten :-). 

Vrijdag 14 december
Morgen is het zo ver, dan vlieg ik na bijna 3 maanden weer naar ons koude kikkerlandje. Vandaag was het dus vooral inpakken, last minute shopping en heb ik nog gezellig bij Eline zitten kletsen. Ze moet morgen ochtend vroeg weg, dus we hebben vast afscheid genomen. Mijn laatste keuken spulletjes heb ik aan haar gegeven, anders is het zonde. Volgens haar was ik de eerste huurder die dat gedaan had, iedereen laat het altijd gewoon staan tot het weg rot of de schoonmaakster het meeneemt. De schoonmaakster vond het ook erg jammer dat ik weg ging, want bij mij hoefde ze alleen maar een beetje te dwijlen en zo nu en dan wat afwas doen. Was best verbaasd toen ze dat vertelde, want hoe kan je nou zo in je eigen troep blijven zitten?! Daar heb je alleen maar jezelf mee. Het gaat stinken, en slapen tussen de muizen en kakkerlakken lijkt mij nou ook niet bepaald fris.

Zaterdag 15 december
Het is zo ver! Zo lang mogelijk in bed blijven liggen, zodat ik zo veel mogelijk slaap heb gehad. In het vliegtuig kan ik nooit slapen.. Daarna nog de toilet spullen in de koffer en daar zit je dan. In een lege, onpersoonlijke, kamer waar je de afgelopen 2 maanden hebt vertoeft. Dat was toch wel even raar. Dat kamertje en de keuken/woonkamer waren toch wel echt mijn thuis geworden. 
Niet teveel bij nadenken en om 14 uur de deur gewoon achter me dicht trekken. Anique en ik werden opgepikt door Julieta, die iemand van het zorghotel had geregeld die ons even weg zou brengen. De rit naar de zanderij duurde ongeveer een uurtje, maar onderweg was het weer lekker aan het regenen. Dat maakt het toch ietsje minder erg om weg te gaan.

De vlucht.
Aangekomen op het vliegveld zijn we meteen in gaan checken, dan waren we tenminste van die zware koffers af. Maar dit ging niet geheel soepel. Volgens de mevrouw achter de balie stond Anique niet meer in het systeem, en was Julieta op een andere stoel gezet. Nou bleek dat er twee hulp behoevende vrouwen op hun stoelen waren geplaatst om ze beter te kunnen helpen. Julieta was ergens anders geplaatst en Anique was dus blijkbaar helemaal van de lijst af. Gelukkig werd de supervisor erbij gehaald en die was heel makkelijk. Ze werden eerst op twee andere stoelen geplaatst, maar dat kon toch niet doorgaan. Daarom moesten ze worden verplaatst naar de Comfort Class, stoelen van €120 duurder dan de economyclass waar we nu zaten. Ze was alleen vergeten dat het maar om 2 personen ging, we checkten namelijk met zijn 3en tegelijk in. Daarom werd ik dus ook overgeplaatst naar de duurdere Comfort Class! Totaal niet erg dus! :D. 
Door naar de volgende controle: de handbagage moest door de scanner heen, en wijzelf ook. Standaard werd iedereen ook nog gefouilleerd, helaas deed ze het niet echt goed. Ik had een lippenbalsem in mijn broekzak zitten, maar deze heeft ze niet eens gevoeld. Ook mijn heuptasje heeft ze niet in gekeken...
Na nog een tijdje te hebben gewacht in de wachtruimte mochten wij, 20 minuten later dan gepland, aan boord gaan. Tot mijn grote verbazing kende ik de piloot! Dus dat komt helemaal goed. Niet lang na het boarden vertrokken we. Het was een prima vlucht met hier en daar een onweersbui. Slapen heb ik helaas niet gedaan, omdat mijn buurman vanaf 5 minuten na vertrek tot 5 minuten voor aankomst naast me in me oor heeft liggen snurken. Gelukkig heeft de KLM een ruim aanbod aan films :-). Helaas had ik de meesten al gezien. 
Ik zat een paar rijen verwijderd van de deur, dus stond ik na het landen redelijk snel weer buiten. Meteen aan het einde van de slurf stond daar een extra paspoort controle met honden. Er werd flink aan me gesnuffeld, maar werd gelukkig niet aangesproken. Op naar de bagage hal, een flinke wandeling. Dus kon ik meteen even mijn benen strekken na die lange zit. Opnieuw een paspoort controle, gelukkig zijn Ze hier een stuk aardiger en hebben ze ook echt een gesprekje met je. dat was in SU wel anders, daar wordt je alleen maar nors aangekeken. Nadat de anderen zich hadden opgetut, konden we onze koffers pakken en op naar de volgende bagage check. Gelukkig waren alle controle tafels bezet, dus hoefde ik mijn spullen alleen maar door de röntgen te laten gaan.
Nou, en dan sta je buiten! Gauw nog even een Starbucks gehaald en op naar huis. 

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marloes

Welkom op ons profiel. Leuk dat je onze verhalen wilt volgen!

Actief sinds 23 Sept. 2012
Verslag gelezen: 911
Totaal aantal bezoekers 18336

Voorgaande reizen:

06 Augustus 2013 - 23 Augustus 2013

Mozambique - The Big 5

04 Oktober 2012 - 02 Januari 2013

Baby's in Suriname

04 Juli 2011 - 25 Juli 2012

Vrijwillig naar Ghana

Landen bezocht: